
Mijn verhaal
Wanneer het woord doordrenkt is van de energetische trilling die het tracht weer te geven, is schrijven een bezielde bezigheid.
Ik neem jullie even mee in het verhaal dat voorafging aan het ontstaan van Lichtverwoording.
Als kind had ik een zeer duale verhouding met woorden. Woorden dekken vaak de lading niet van hetgeen energetisch meegegeven wordt. Omdat ik me daar toen niet bewust van was, zorgde dit voor veel chaos en onzekerheid. Ik voelde feilloos aan dat onder een laag van prachtige woorden vaak een verminkte energetische boodschap lag, en wist me daar absoluut geen blijf mee.
Maar om met een cliché te spreken : in je grootste zwakte is vaak je grootste kracht gelegen. Schrijven werd mijn manier om de essentie van dingen een tastbare vorm te geven.
Tijdens mijn tienerjaren kruisten er regelmatig mensen mijn pad, die me boeken en inzichten omtrent bewustzijnsverruiming aanreikten. Stilaan leerde ik het oorzakelijke in mezelf ontdekken en werd me duidelijk dat hoe we het uiterlijke ervaren slechts een blauwdruk is van het innerlijke.
In 1995 verscheen bij Contact J Vzw in Antwerpen mijn eerste dichtbundel : 'Mijn eiland vrouw'. Contact J Vzw was een organisatie die aan jonge dichters de kans bood om hun werk te publiceren. De jaren die daarop volgden gaf ik, samen met een aantal andere jonge dichters, regelmatig voordrachten. In die periode kwam ik ook in aanraking met Zen meditatie. 'Doorkruising' zag het licht in 1999. Het was een bundeling van een reeks gedichten, gechannelde teksten en dagboekfragmenten onder eigen beheer uitgegeven.
Hierna ging mijn hart vooral uit naar de beleving van het moederschap. Ik werd gezegend met twee prachtige kinderen. Het schrijven verdween tijdelijk naar het achterplan.
Pas tijdens het herstelproces na een burn-out haalde ik mijn gedichten en teksten terug vanonder het stof. Ik voelde me toen op alle niveaus compleet leeg en had het gevoel de weg volledig kwijt te zijn. Ik ondervond aan den lijve dat de enige heling gelegen is in het geven van onvoorwaardelijke liefde, in eerste instantie aan alles in jezelf. Nieuwe gedichten en teksten werden me terug aangereikt.
Deze bleken niet alleen voor mezelf heling te bieden. Geschreven vanuit mijn diepste kwetsbaarheid wisten ze datzelfde stuk te raken in anderen. Door een diepe herkenning kon ook bij hen heling plaatsvinden.
De stap zetten naar het schrijven van individuele helende teksten en gelegenheidsteksten confronteerde me aanvankelijk met mijn diepste angsten. Maar net daarin hervond ik het vertrouwen tot het uitvoeren van mijn zielsmissie. Er kwamen mensen en situaties op mijn pad, die me uitdaagden gewoon mijn pen te nemen en in woorden te gieten wat door iets groters in me werd gelegd. Iets groters waarvan ik als mens het uitvoerend deel ben.
Schrijven vanuit de stroom van onvoorwaardelijke liefde en diepgeworteld respect voor wat is. Zo een-voudig is het. Wat dat wat-is ook mag zijn. Intens verdriet of vreugde, wanhoop of kracht, leven of dood. Al vervang ik het woord 'of ' hier liever door het woord 'en' omdat, mijns inziens, alles onlosmakelijk met elkaar verbonden is.